Week 6: Zhangjiajie - Deel 1

De aankomende week (1 - 7 oktober) is de zogeheten Golden Week in China: dit is de nationale vakantieweek waar het oprichten van het huidige China wordt gevierd. Dit jaar is nog extra speciaal omdat de oprichting precies 70 jaar geleden is. Tijdens de Nationale Dag op 1 oktober is er een enorme militaire parade op tiananmen plein, die overal wordt uitgezonden. De meeste Chinezen gebruiken de vrije week om op vakantie te gaan, dus zijn de meeste toeristische plekken erg druk.

Ook ik trek er deze week op uit. Met een groep van 13 andere uitwisselingstudenten (Nederlanders, Duitsers, een Italiaanse, en een Argentijnse) hadden we een paar weken terug besloten om op reis te gaan naar Zhangjiajie. Hier is een groot nationaal park met veel rotspieken, waar het landschap in de film Avatar (met die blauwe mensen) op is gebaseerd. Eerst wilden we via een reisorganisatie boeken, maar uiteindelijk konden we voor hetzelfde geld dezelfde reis zelf boeken. Hierdoor konden we ook 2 dagen eerder vertrekken en zaten we niet vast aan een schema.

Zondag 29 september: Treinreis heen
Vandaag ligt er een lange treinreis voor de boeg. Zhangjiajie ligt namelijk op meer dan 1500km van Beijing, nog ten zuiden van de Yangtze rivier die door het centrum van China stroomt. Er is geen hogesnelheidstrein en dus moeten we 24 uur in een gewone trein zitten, die onderweg 13 tussenstops maakt. Hier komt nog eens bij dat door de drukte we maar 12 bedden konden reserveren, en iemand dus een stoel moet nemen. Helaas trok ik hiervoor aan het kortste eind...

Gelukkig kon ik met wat geluk richting de slaapcoupes sluipen. In eerste instantie werd ik weggestuurd, omdat je hier zonder bed ticket niet mag komen. Maar na een tweede keer proberen werd ik niet gecontroleerd en kon ik de rest van de dag bij de groep rondhangen. Slapen was echter een groter probleem omdat ze regelmatig controleren welke bedden vrij horen te zijn. Toen ik in een leeg bed ging liggen, werd ik na een halfuur dan ook weer weggestuurd. Uiteindelijk had een meisje uit de groep medelijden. Zij bood aan dat ik in haar bed sliep en zij samen met iemand anders sliep. Hierdoor had ik toch nog een goede nachtrust.

Maandag 30 september: Aankomst Zhangjiajie stad
Na een verder rustige treinreis, komen we vroeg in de middag aan in Zhangjiajie stad. Hier hadden we voor 3 nachten een hotel geboekt via booking.com om wat toeristische plekken te bezoeken, voordat we een Airbnb hebben in de buurt van het park. Althans, we dachten dat we iets hadden geboekt, want bij aankomst vertelt de man achter de receptie lachend dat de kamers alleen voor vandaag beschikbaar zijn. Hij zegt dat hij de boeking op booking.com had geannuleerd, maar hiervan is niks te zien en eigenlijk geloof ik er weinig van. Na meer dan een uur bellen en wachten, krijgen we van booking.com uiteindelijk een ander hotel aangeboden. Deze is een stukje duurder maar het verschil wordt vergoed. Op zich wel fijn, maar al het gedoe was na zo'n lange treinreis niet waar je op zit te wachten.

Wanneer alles dan geregeld is en iedereen is opgefrist, hebben we nog een wat tijd om de stad te verkennen. Hij is voor Chinese begrippen klein (1.5 miljoen inwoners) maar biedt nog steeds meer dan genoeg wolkenkrabbers. Met de zonsondergang lopen we heel mooi langs de rivier die midden door de stad stroomt. Hierna gaan we een hapje eten, waar ik voor het eerst kan proeven aan het eten in de Hunan provincie. Dit is nog een stukje pittiger dan wat ik inmiddels in Beijing gewend ben.

Dinsdag 1 oktober: Tianmen berg
Vandaag is het dan de nationale feestdag. We staan in de ochtend al vroeg op, omdat we graag de Tianmen berg willen bezoeken. Vanuit het centrum van Zhangjiajie is er een kabelbaan regelrecht naar de top van de berg. Deze kan, zeker in deze periode, heel erg druk zijn met urenlange rijen, dus staan we bij openingstijd om 7:30 voor de deur. De rit in de kabelbaan is maar liefst 7km lang en duurt 28 minuten, waarmee het de langste kabelbaan op de wereld is. De kabelbaan is een attractie op zichzelf, zeker op het einde begeef je je hoog tussen de bergen met in alle richtingen een geweldig uitzicht.

Op de berg zelf is het uitzicht niet minder. Vanaf Tianmen zie je overal groene bergen en rotswanden. Wij nemen hierna een pad dat niet op maar tegen de berg aan is gebouwd. Op de meeste stukken bevindt zich dan ook niks onder je behalve lucht. Voor een iemand van onze groep met hoogtevrees is dit iets teveel, al waren er wel meer die moeite hadden.

Nadat we de top van de berg verkend hadden, konden we een roltrap naar beneden nemen richting de Poort van de Hemel. Dit is een enorm groot gat in de berg, die ik herkende van wingsuit filmpjes. De poort staat aan de top van een lange, steile trap met 999 treden (de 9 betekent in China 'oneindig'). Wij telden zelf overigens maar ongeveer 900 treden. Omdat ik graag ook naar boven wilde lopen beklom ik hem uiteindelijk 3 keer, met de nodige moeite en zweet.

Vanaf de onderkant van de trap gaan er bussen terug richting de stad. Hier dacht ik even bij te komen van het geklim. De weg hier staat echter bekend als de "99 bochten weg". Af en toe houd je je hart vast wanneer de chauffeur de bus de bocht door trekt. Onderweg wordt je wel weer getrakteerd op mooie uitzichten van het berglandschap om je heen. 

Eenmaal terug in het hotel neemt iedereen een douche en verkennen we nog een park in de stad. Hierna zoeken we een restaurant op. Het eten is weer heerlijk (en) pittig. Na het eten pakken we nog ergens een biertje bij een bar met live muziek. De muziekanten daar nodigen ons uit om mee te doen en dus sluiten we de avond af met luidkeels (en een tikkie vals) te zingen.

Woensdag 2 oktober: Furong
Ook deze ochtend staan we weer lekker vroeg op, de wekker staat om 6 uur. We willen namelijk Fenghuang bezoeken, een oude toeristische stad/dorp op 250km afstand van Zhangjiajie. Echter blijkt de vroegste bus erheen al volgeboekt en vertrekt de volgende voor ons te laat. Dus gaan we over op plan B: het oude dorp Furong. Dit is minder bekend maar wel een stukje dichterbij. Uiteindelijk rijden we er met meedere DiDi's (de Uber van China) in anderhalf uur naartoe.

Bij het dorp aangekomen moeten we voor het toeristische deel eerst een ticket betalen. Bij binnenkomst stuitten we gelijk op een voorstelling die op het punt staat te beginnen. Sommigen van onze groep lopen door maar ik blijf met een paar anderen kijken. Uiteindelijk worden er in een halfuur 5 verschillende dans optredens gegeven, allemaal erg vermakelijk.

Het dorp is rond een waterval gebouwd, wat gelijk ook een van de trekpleisters is. Ik loop met de rest die is blijven wachten onder de waterval door en daarna rustig door de smalle straatjes. Er zijn veel winkels en eetkraampjes op straat dus nemen we ruim de tijd om alles te zien en te proeven. Het dorp voelt niet per se heel authentiek aan, maar desondanks heb ik het erg naar mijn zin.

Wat me opvalt is dat we hier nog meer worden aangekeken dan op eerdere plekken. Ik ga vandaag vaker op de foto met willekeurige Chinezen dan sinds mijn aankomst in China. Wellicht dat het komt omdat deze plek minder bekend is, met name onder Westerse toeristen. Ook helpt het vast niet dat ik samen met twee blanke meiden en een lange Nederlander loop. Wanneer we richting de uitgang gaan, loopt er zelfs een stoet kinderen achter ons aan. Het voelt wel leuk om voor een dagje zo als een celebrity te worden behandeld.